Udawajmy, że jestem tu częściej niż to jak to wygląda, bo po co psuć sobie dobre wrażenie? :D

Ok, a więc zaczynamy. 

Dzisiaj chciałabym więcej czasu poświęcić  moim szydełkowym pracom. Są to już prace dobrze znane moim starym bywalcom, ponieważ na te nowe przyjdzie jeszcze czas. I zgodnie z tym co pisałam w TYM POŚCIE to poniżej opisuje różne metody jakimi wykonałam moje prace i przydatne linki - co gdzie można kupić lub gdzie się nauczyć tego czy tamtego ;)

Jeśli ktoś z Was nie wie co to jest amigurumi, to korzystając z opisu jaki podaje Wikipedia jest to (jap. 編みぐるみ) – japońska sztuka szydełkowania wypychanych zabawek[1] (maskotek[2]), zwykle zwierząt, a często także postaci z anime, filmów, gier lub przedmiotów z ludzkimi cechami (np. oczami). To samo źródło podaje, że nie są też to zabawki przeznaczone do zabawy...hmmmm śmiem jednak twierdzić, że mało kto się chyba stosuje do tej zasady :)

W internecie jest wiele darmowych wzorów zabawek wykonanych tą metodą, jednak kiedy już się człowiek wkręci, to nagle okazuje się, że podstawy już mu nie wystarczają i próbuje udoskonalać różne wzory. Ja również próbuję zawsze coś dodać od siebie do każdej amigurumi którą wykonuję. Jeżeli jednak macie gotowy wzór wraz z opisem, to należy się dokładnie przyjrzeć zdjęciu gotowej zabawki, bo tak jak w przypadku tego jednorożca okazało się, że zdjęcie poszczególnych elementów plus opis tego jak to wykonać, bardzo się różnią od siebie. Musiałam przeprowadzić małe śledztwo i tym sposobem dotarłam na blog autorki, gdzie okazało się, że pierwotny wzór został zmieniony ponieważ ludzie z wydawnictwa stwierdzili, że jest on za trudny do wykonania. No cóż ...  

Jak to bywa z takimi projektami, to na jednym się nie kończy (dziwnie skojarzyło mi się z ciastkami) i naprawdę robi się je w bardzo intuicyjny sposób. 

Autorka fajnie wszystko objaśnia a na YT można znaleźć kilka fajnych "tutków" z tymi projektami. 

Póki co w mojej kolekcji powstał jednorożec, misiek i tygrysica...tzn akurat ona jeszcze chwile musi poczekać na przyszycie tego i owego 👀

Przyznaję się bez bicia - jest to po prostu najlepszy sposób na odstresowanie się. Zdarzało się, że dosłownie robiłam kocyki hurtowo szczególnie te z liskiem.  

Na tej stronie  👉 KLIK natomiast znajdziecie świetny tutorial w którym jest wszystko bardzo fajnie wyjaśnione. Naprawdę nie da się już prościej :) Wzory na ten czy inny kocyk znajdziecie na Pinterest lub odpłatnie np. na Etsy. 

Na koniec napiszę tylko, że jakiś czas temu ambitnie podeszłam do tematu zmiany tapicerki szezlongu u A. w pokoju, ale szczegóły tego projektu, to już temat na kolejny post. Mogę jedynie napisać, że jeżeli jest tu ktoś z perfekcjonistów (mam to "szczęście" być jedną z nich), to uwierzcie mi na słowo - nigdy ale to nigdy nie zabierajcie się za takie projekty, chyba że robicie to zawodowo ;) Mam wrażenie, że wynalazłam przynajmniej tuzin nowych przekleństw a moja granica cierpliwości najpierw została nadwyrężona, a następnie odpaliłam wrotki szaleństwa i przesunęłam ją daleko, daleko od tego co wydawało mi się szczytem moich możliwości. 

Do następnego razu !

Od 3 lat wygląd mojego mieszkania nieustannie ewoluuje. Chociaż początki naprawdę były ciężkie - mam tu głównie na myśli stan mieszkania. Nadal marzy mi się remont kuchni, ale i na to przyjdzie czas. W tym roku a właściwie w tej chwili trwają pracą nad wymianą okien. Na pewno dużym plusem mieszkania jest jego metraż i potencjał jaki w nim drzemie. 

Przez pierwsze dwa lata salon pełnił aż cztery funkcje - sypialni, jadalni, pokoju dziennego i pracowni. Z tym ostatnim, to jest zawsze najwięcej zamieszania, ponieważ nieustannie muszę pilnować porządku, żeby po skończonym szyciu wszystko wróciło na miejsce. Chyba też dlatego tak dużo ostatnio szydełkuję - trudno o wielki bałagan przy takim zajęciu. 

W zeszłym roku, kiedy starsza Córka wyjechała na studia został mi w spadku jej pokój. Pierwszy miesiąc pokój robił za składzik :D Potem jednak zastosowałam odwróconą psychologię i najpierw zamówiłam sofę do salonu, tym samym zmuszając się do remontu pokoju i przeniesienia łóżka do mojej nowej sypialni. Bo pomimo metrażu nie było szansy na wciśnięcia sofy i łóżka w jednym pokoju. 

Pierwsze tygodnie i tak siedziałam na moim łóżku w sypialni z kompem na stoliku, bo było mi jakoś tak dziwnie traktować salon jako salon z sofą zamiast łóżka.  

Teraz całość prezentuje się mniej więcej jak na zdjęciach poniżej. Zmieniła się jedynie część sypialniana a zastąpiła ją tzw. część dzienna z sofą na czele.

Sofa ma funkcję rozkładania co bardzo ułatwia i umila wieczorne seanse na Netflixie :)

Zacznijmy jednak od jadalni. Zero filozofii w tym temacie - stół i krzesła. Co prawda stół zmienił swój pierwotny kolor, ale nadal nie ukończyłam jego metamorfozy. I przynajmniej raz na kilka miesięcy pojawia się temat sprzedaży krzeseł i zastąpienie ich czymś gabarytowo mniejszym. 

Uwielbiam te czarne metalowe szafki, jeden z lepszych zakupów jakie poczyniłam w ostatnich dwóch latach. I idealnie komponują się z resztą mebli w salonie.

I prawie na sam koniec moja pracownia. Z jednej strony było to pierwsze miejsce, które urządziłam w salonie a z drugiej strony wymagało wielu kompromisów w kwestii estetycznej i praktycznej. 

No i chyba najlepsze zostawiłam na koniec. Tak wyglądał pokój, kiedy się tutaj przeprowadziłam. Oczywiście meble na zdjęciach to pozostałości po przednim lokatorze, które szybko dostały nakaz eksmisji ;) Ściany nie były odświeżane od dobrych kilku lat, całość była w opłakanym stanie. 

Mam nadzieję, że spodobał się Wam mały wirtualny spacer po moich skromnych włościach. Jestem naprawdę dumna z siebie i z tego ile udało mi się osiągnąć przez te ostatnie trzy lata, a nie zawsze było kolorowo. I wierzę, że to co najlepsze dopiero jest przede mną!

Ściskam ciepło!

Ewelina

I jak by tu zacząć po tak długiej nieobecności? Cztery lata to naprawdę spory kawał czasu. Ale jak to się mówi - "jak kocha to wróci" 😂. No to wróciłam 😁

Nie będę się zbytnio rozpisywać o zmianach jakie zaszły w moim życiu. Chcę jedynie napisać, że teraz zacznę bywać tu częściej i w końcu powoli realizuję swoje marzenia... nie o dużym domu, nie o bogactwie, ani o miłości aż po grób...a o byciu szczęśliwej poprzez tworzenie rzeczy, które będą również uszczęśliwiać innych.

Dom z poprzednich zdjęć to już zamierzchła przeszłość. Teraz jest mieszkanie, które jest moim nowym azylem. Pierwszego września minęło trzy lata jak tutaj mieszkam obecnie już tylko z najmłodszą córką, ponieważ starsza mieszka i studiuje w Oslo.

Początki nie były łatwe. Mieszkanie było w opłakanym stanie, ale bardzo ciężko pracowałam i wciąż pracuję nad tym aby zamienić je w nasz mały-wielki babski raj :) Oprócz nowych umiejętności jakie przyszło mi nabyć w ciągu ostatnich kilku lat, mogę też śmiało powiedzieć, że moim największym sukcesem jest odkrycie tego pięknego uczucia jakim jest miłość do samego siebie. Jednak to prawda, że człowiek w sprzyjających warunkach nabiera pewności siebie, przesuwa się granica w rzeczach "niemożliwych" do osiągnięcia i czerpie radość z życia nawet z najmniejszych okruchów dnia. I tak właśnie jest w moim przypadku. 

Już pracuję nad kolejnymi postami w których mam w planach poświęcić więcej uwagi na opisanie moich prac z powyższych zdjęć min. skąd czerpię inspirację i jakimi metodami zostały wykonane.

Będzie mi niezmiernie miło jeżeli zechcecie zostać ze mną na dłużej ❤

Do zobaczenia za chwilę!

Munia

Weekend przeleciał mi przez palce i to nie wiadomo kiedy. Niby tyle zrobiłam, a jednak nie udało mi się nic uszyć z zaplanowanych projektów. Po raz kolejny uprzątnęłam werandę - jak ja nienawidzę pająków!!! są po prostu wszędzie a wieczorem pokazują się naprawdę niezłe okazy... Ale ostatnie dni lata są naprawdę ciepłe i trzeba to wykorzystać nim nastaną jesienne szarości. Miło jest wieczorem posiedzieć na werandzie i nie oglądać się przez ramię czy coś nagle nie zsunie się z sufitu ;)